Bu anı,birikmiş bir hüznün sağanağıdır.Ve gözyaşlarıyla damıtılmıştır. Bir insanı sevmenin ,onu ne kadar değiştirdiğinin bir göstergesidir.Sevginin gücüdür.

Öğretmenliğimin ilk yıllarında yaşadığım bu olay,bana öğretmen olduğumu hatırlattı.İnsan olduğumu hissettirdi.İlk defa birinci sınıf okutacaktım.Bütün birinci sınıf öğretmenleri gibi benimde tek hedefim vardı.Öğrencilerime en kısa zamanda okuma yazma öğretmek.Bu heyecanla öğrencilerimin ne duyguları ne düşünceleri ne sorunları ne de ailevi durumları beni ilgilendirmiyordu.Umursamıyordum onları.Tek hedef vardı:En kısa zamanda okuma yazma öğrenmelerini sağlamak...

İşte Arif le bu sınıfta tanıştım.İki yıl üst üste sınıfta kalmıştı.Oldukça hantal,iri gözleri ve garip yüz ifadesiyle hemen kendini belli ediyordu.Hiç bir öğretmen bu çocuğu sınıfında istemiyordu.Çok pasaklı,burnu sürekli akan,tırnaklarını yemekten bitirmiş,burnunu ellemekten yara etmiş, bir çocuktu.Yanına yaklaşan hemen kaçmak isterdi. Çünkü tuvalet temizliğine hiç dikkat etmezdi ve sürekli çiş kokardı.Arif, genellikle günlerini kantinin kenarında bulunan çöp kutusunun yanında,.çöpe atılan çikolata ve bisküvi paketlerini karıştırmakla geçirirdi.Varsa artık yiyecekleri tiksinmeden yerdi.Sınıfımda bu çocuğu istemiyordum. Nerden başıma kaldı diye de söylenip duruyordum.Böyle pis bir çocuk sınıfımın görüntüsünü bozuyordu.Burnunu arkadaşlarına sürer,tükürür,tekme atar,herkesin beslenmesini karıştırır ,arkadaşlarının sularını yere döker,aklına gelen her şeyi yapardı.Hatta bir gün tuvalete gitmek için benden izin istemişti.Ama kaçar düşüncesiyle ona izin vermemiştim.O da oturduğu sıranın önünde bulunan çok titiz bir kız öğrencimin ayaklarına işedi.Kız öğrencim iki gün okula gelmedi.Neden böyle yaptığını sorduğum zaman sadece sırıttı. Ve bana "Senin suçun,beni tuvalete yollasaydın yapmazdım."dedi.Ona göre her şeyde suçlu bendim.Sinirden bu çocuğu boğabilirdim.Elinden tuttuğum gibi idareye götürdüm.İdaredekiler de bu çocuktan bıkmıştı.Bir süre başka sınıfa gitmesine karar verdik.Kendimi çok rahatlamış hissederek büyük bir huzurla sınıfıma girdim.Arif’ siz sınıf ne rahat diye düşünüyordum.

O gün gönül rahatlığıyla eve gittim.Ama gece Arif i rüyamda gördüm.Boğazıma sarılmış beni boğmaya çalışıyordu."Öğretmenim seni boğmak istiyorum,seni boğacağım,seni sevmiyorum,senden ve herkesten nefret ediyorum."diyordu.Bütün gece kabus gördüm.Ne zaman gözümü kapasam Arif i boğazıma yapışmış olarak buluyordum.Sabahı zor ettim.Hemen kalktım ve hazırlandım.Öğlenci olmama rağmen erkenden okula koştum.Yana yana her tarafta Arif i arıyordum.Arif i okulun köşesinde çamurlara bata çıka gelirken gördüm.Nasıl koştuğumu,Arif e nasıl sarıldığımı onu nasıl öptüğümü hatırlamıyorum.Arif’ te şaşkınlık içinde bana bakıyordu.Üstüm başım,çamur,sümük,pislik olmuştu.Ama hiç aldırmadım.Arif ten özür diledim.Defalarca öptüm onu.Ellerimle onu sınıfa getirdim ,masama oturttum.Artık benim masam onun sırası olmuştu.Arif te benim gönlümün sultanı olmuştu. Tüm sevgimi gösterdim ona.Arkadaşlarının da onu sevmesini sağladım.

Birinci sınıfta Arif sırasına geçip oturmayı, arkadaşlarına kötü davranmamayı,küfür etmemeyi,çöplerden yiyecek almamayı öğrendi.İkinci sınıfta Arif okumayı öğrendi.Üçüncü sınıfta da yazmayı...Arif sınıfımın en gözde ve en sevilen öğrencisi oldu.Bana insanlığımı hatırlatan, öğretmenin sadece okuma yazma öğreten, bilgi aktaran kişi olmadığını gösteren Arif, hayatımın en önemli sevgilisi oldu.Şimdi sevgili Arif im yedinci sınıfta okuyor.Ne zaman onu düşünsem yaptığım haksızlık aklıma gelir ve yüreğim sanki yer değiştirir.



Şirin Gözüküçük 

HAYATIMIN TEK ANLAMI, SEVDİĞİM, AŞKIM, HERŞEYİM. . . AŞKLARIN EN GÜZELİ, EN SAF VE EN DURUSUNA MERHABA . . !

Nereden nasıl başlayacağım inan bilmiyorum. Sadece sana şunu söyleyebilirim. Geçmişte yaşadığım ne varsa, silip aldın üzerimden, bana yaşama gücü verdin, hayata bağladın, beni benden alıp götürdün adeta. Hayatımda bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum inan...

SENİ SEVİYORUM; sevilmeyi hak eden tek insan sensin belki de... Keşke daha önce çıksaydın karşıma, keşke daha önce tanıyabilseydik birbirimizi...

İnan cümleler yetersiz kalıyor sana olan sevgimi anlatmaya. O kadar yakın, o kadar tanıdıksın ki bana, sanki senelerce yüreğimde taşımışım seni. Belkide bu yüzden kalbime almakta zorlanmadım, belki de sen hep oradaydın kim bilir? Seni o kadar iyi tanıyorum ki, seneler geçse bu kadar iyi tanıyamazdım bir insanı, ama seni tanıyorum. Canımın yarısısın sen, benliğimsin, beni tamamlayan tek insansın.

Hani bir şarkı var ya; (TUTTUĞUM KALEM OLSA YÜREĞİMİN ELLERİ) ne kadar güzel söylemiş. Keşke ... keşke olsada yüreğimin elleri, yazsa sana olan sevgimin büyüklüğünü, yüceliğini. . .

Seni ilk gördüğüm günden bu yana, neleri götürdün benden bir bilsen. Huzurla doldurdun bütün hücrelerimi ve özlemle ...Tam kavuştum derken, hasret girdi bu sefer araya, ve ben umutsuz değil ama özlem dolu yüreğimle, ağlamaklı olan gözlerine bakıp; 'SENİ SEVİYORUM' diye haykırdım içimden, 'BEKLEYECEĞİM' dedim sana, sen duymasanda . . .

Bekleyeceğim BEBEĞİM, AŞKIM, HERŞEYİM. Bekleyeceğim seni . . . Mesafeler yollar girsede aramıza, benden çok uzakta olsanda, biliyorum o yolların bir tek bana çıkacağını, ve yüreğinin benim ellerimde, avcumun içinde olduğunu. Bu yüzden korkmadım hiç sen giderken. SEN BENİM ben ise senin KADININ olmuştum artık...

(SADECE SENİN)

SENİ SEVİYORUM GÜN IŞIĞIM


Tuğba Çetinkaya 

damla damla

bir meyhanede buldum kırılan kalbımı ıctıgım ıckı sısesınde sana oslem duyarkan bu gece varsınlar adı sıra ayyas desinler bu saatten sonra yok bır onemı kırdılar kanadımı asamadım dagları sana ulasamadım bugece yıne
ana sensızlıgımı neyle gecırsem dıe ıyorum ama yıne bulamıorum ıcmek ıcmek ıcmek bır gun benı ararsan yha meyhanedeyım yha da karsısında olurum
???
senı ılk tanıdıgıma sadece bı sıradan kıs dıee gormustum ama bu kıs sonradan hoslandıgım bı kıs oldu ve en son ıse benım cok ama cok sevdıgım kıs oldu sımdı benımle cıkmasada onu cok sevıorum ama o bunu bılıo hayatında bırısının lolmamasını ıstıor ve anlamadım onu sadece evet cıkmak ıstemıyor benım anladıgm o sımdı bır sırdasım sımdı bır arkadasım onu sevıorum ama bellı etmıorum ona

duygularımı anlatmakta guıcluk cekıyorum ve basen anlatamıyorum ne bılım yha onu cok sevdım bı anda ama daha cok yenı bende dusundum cok ama beklemeden bana senle cıkamayıs ben kımseyı ıstemıorum dedı ve sustum kalakaldım bır soz soleyemedım ona sadece o benımle olsun yeter damla damla akıyor gonlume her seferınde adını ne saman solesen hep aklıma gelıo yagmur yagsa gokyusunden damla damla dusuyor yere ve ınanmıcaksınıs ama ben onu delıcesıne cok sevıorum o baskasının olsada onu sevmeye devam edıcem hep hep acı cekmekse bu hayat onu ben ıstemıorum yha olmek bu hayatta yasamaktan daha gusel ve ınan bana hep senı dusunuorum her aksam her sabah yanımda uyansan ve bana aşkım gunaydın desen dunyalar benım olur ama sen bunu ıstemıosun olsun be gulum senınde sevdıgın vardır bişi diyemem ama unutma senı cok sevıorum

Vaadet Çırpan